Բաժինը խմբագրման փուլում է
«Մեր վիթխարի Սայաթ-Նովան մի հոյակապ սիրահար է՝ բռնված ու բռնկված սիրո հրդեհով, նրա լույսի տակ էլ նկատում է աշխարհքն ու իրերը, զգում է, որ էրվում, վերջանում է ինքը, բայց մնում է արի ու բարի, անչար ու անաչառ, վեհ ու վսեմ՝ որպես աշխարհքի ու մարդու մեծ բարեկամը»։
Հովհաննես Թումանյան
Ամեն մարթ չի՛ կանա խըմի՝ իմ ջուրը ուրիշ ջըրեն է,
Ամեն մարթ չի՛ կանա կարթա՝ իմ գիրը ուրիշ գըրեն է.
Բունիաթս* ավազ չիմանաս՝ քարափ է, քարուկըրեն է․․․
Սայաթ-Նովա
*բունիաթ-հիմք, արմատ
© 2022 Հենք: Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: