Շտապո՛ղ մարդիկ, կանգնեցե՛ք, կանգնե՛ք,
Լսո՞ւմ եք, մեկը լալիս է վհատ:
Մոտեցե՛ք, ձեռքը իր ուսին դրեք,
Ձեր տաք աչքերով գգվեցե՜ք նրան.
Մի՛ թողեք հոգին թպրտա մենակ,
Ու մարդու կողքով մի՜ անցեք, մարդի՛կ,
Թեկուզ գրպանում` մեկնումին մոտիկ,
«Հողագունդ-լուսին» տոմսակ ունենաք...
Ս․ Կապուտիկյան