Քուչակին վերագրվող հայրենները միջին հայերենով գրված քառյակներ են, որոնք հայ և համաշխարհային գրականության գանձերից են։ Քուչակյան հայրենները դրվել են Օմար Խայամի, Հաֆեզի ստեղծագործությունների կողքին։

Միջնադարում բանաստեղծությունները հիմնականում կրոնական բովանդակություն ունեին, դատապարտվում էր անձնական զգացմունքների պատկերելը։

Իսկ հայրենների «գլխավոր հերոսը» սերն է՝ իր բազմաթիվ դրսևորումներով։

Երբ սերն ի յաշխարս եկավ, եկավ իմ սիրտս բնակեցավ.

Հապա յիմ սրտես ի դուրս` յերկրէ յերկիր թափեցավ․․․

Հայրենները պարզ են, անկեղծ, դիպուկ, սիրո լույսով ողողված։ Կան նաև պանդխտության, բնության և այլ թեմաներով հայրեններ։