Միքայելի ընթերցասիրությունը դուր չէր գալիս նրա եղբոր կնոջը։ Երբ Միքայելը երեկոները նավթավառի լույսի ներքո կարդում էր, եղբոր կինը գալիս, լույսն անջատում էր՝  նախատելով, որ նավթը թանկ է, իսկ նա դա ծախսում է անկարևոր բաների վրա։

Նար-Դոսի տունը Թիֆլիսում

Նար-Դոսը բացի իր զավակներից՝ Հասմիկից և Նարից, ուներ նաև հոգեզավակ՝ Մարուսյան։ Նա Նար-Դոսի կնոջ՝ Օլգայի քրոջ դուստրն էր։  Մարուսյայի ծնողները մահացել էին, և մորաքույրերը որդեգրել էին նրան ու երկու քույրերին։

Օպերային հռչակավոր երգիչ Նար Հովհաննիսյանը ժառանգներ չունեցավ, իսկ Հասմիկի ծոռները այժմ ապրում են Հայաստանում։

Վերջին շրջանում նրանք  Թիֆլիսում գտան Նար-Դոսի տունը, որը բարեբախտաբար դեռ չի քանդվել, բայց  վերանորոգելու, թանգարանի վերածելու փորձ չի արվում։

Նար-Դոսը ծայրաստիճան համեստ, լռակյաց մարդ էր։ Նեղվում էր անգամ նոր հագուստից ու կոշիկից։ ժամանակակիցները վկայում են, որ նոր հագուստը տալիս էր եղբորը կամ եղբոր որդուն, որ մի քանի օր հագնեն, անցկացնեն փայլն ու ճռճռոցը, հետո նոր ինքն էր հագնում։

Նար Դոսի որդու՝ օպերային երգիչ Նար Հովհաննիսյանի դիմանկարը։ Նկարիչ՝ Մ․ Քամալյան

Մի անգամ Նար-Դոսի ներկայությամբ մի խորհրդային սկսնակ գրողի պատմվածք է քննարկվում։ Նար-Դոսը սովորության համաձայն փորձում է լռել, բայց երբ շատ են խնդրում, որ իր կարծիքն էլ արտահայտի, ասում է․

- Ուրախալի է, որ այսօր քննարկվում է գրաշար Մարտինի «Նավթ ծախող Սիմոնը» պատմվածքը։ Հեղինակը, իրոք, պրոլետարական սկսնակ գրող է, նա իր հերոսից և՛ նավթն է խլել, և՛ կինը, և՛ կյանքը․․․

Բոլորը սկսում են ծիծաղել։