Թումանյանը և մանկավարժությունը
Մանկական հրաշալի ստեղծագործությունների կողքին 1915 թ. Հովհ. Թումանյանը կազմում և հրապարակում է մոտ մեկ տասնյակի հասնող զարգացնող խաղեր: Ուշադրություն դարձրու տարեթվին։ Մեր պատմության այդ ծանրագույն շրջանում նա կարևորում է խաղի միջոցով երեխաներին հայկական արժեքներին կապելը։ Բարեբախտաբար այսօր այդպիսի խաղերը շատ են, բայց Թումանյանի ժամանակներում այդպես չէր։ «Նկատելով, որ մեր աշխարհքից, մեր հայրենիքից կատարելապես անգետ ու անտեղյակ ենք, երբ մեր երեխեքը խորթանում են ավելի ևս ամեն հայկականից, մտածեցի ձեռնարկել, կազմել ու հրատարակել մի շարք հայրենագիտական և այլ տեսակի խաղեր, թե երեխաների, թե պատանիների և թե նույնիսկ մեծերի համար», - գրում է Թումանյանը։ Նրա «Հայոց գետերը», «Հայկական առածանին», «Թանկագին քարերը» և այլ խաղեր վերահրատարակվել են և կարելի է գտնել գրախանութներում։
«Խաղը մանուկ մարդու բնական, օրգանական պահանջն է, նրա լրջությունն է, նրա էությունն է ․․․ Եվ ամեն բան, ինչ որ նրան տրվում է խաղով, ուրախությունով ընդունում է, հեշտ էլ յուրացնում՝ առանց ձանձրանալու, առանց հոգնելու»,-գրում է Թումանյանը։
Հ․ Թումանյանը նաև մանկական «Լուսաբեր» դասագրքի համահեղինակն է։
Այս երգիծական նկարում պատկերված են դասագրքի հեղինակները՝ Հովհ․ Թումանյանը, Լևոն Շանթը և Ստ․ Լիցիսյանը։ Թումանյանը աղ է ցանում կաթսայի մեջ, Լիցիսյանը մի ձեռքով խառնում է կաթսայի պարունակությունը, մյուսով ավելացնում «Հասկեր»-ի համարները, իսկ Շանթը կրակն է խառնում։