Խոսքը Հայոց մեծ եղեռնի պահանջատիրության  մասին է։ Մաթևոսյանը շեշտում է, որ նախ ինքներս  մեր նկատմամբ պիտի պահանջատեր լինենք,  հոգատարությամբ ու սիրով շենացնենք մեր մի բուռ դարձած հայրենիքը, հավատարիմ լինենք մեր տեսակին․․․
Իսկ դու ի՞նչ ես մտածում այս մասին։