Էդուարդ Իսաբեկյան «Երիտասարդ Իսահակյանը հայր Ալիշանի մոտ»
Իսահակյանը մեր ամենահմայիչ պոետներից է։ Սակայն պատմել, թե նա ինչով է մեծ ու հրաշալի, անհնարին է, ինչպես անզոր ես պատմել, թե ինչով է գեղեցիկ Բեթհովենի այսինչ սոնատը։
Ավետիք Իսահակյանը այն մեծ անհատներից էր, որին վերապահված էր կյանքի ուսուցիչ,արվեստի վարպետ, հայրենասիրական ոգի լինելու պատիվը։
Իսահակյանն առաջնակարգ բանաստեղծ է, թերևս այդպպիսի պայծառ ու անմիջական տաղանդ չկա ողջ Եվրոպայում։
Իսահակյանը պատկանում է այն բանաստեղծների դասին, որոնք հազվադեպ են ծնվում։ Նրանով հպարտանալու իրավունք ունի յուրաքանչյուր նույնիսկ ամենահարուստ գրականություն։ Նրա պոեզիան մի քանի տասնամյակների ընթացքում օգնել է ինձ ապրել։ Ես համոզված եմ, որ նա կապրի դարեր։
Ավետիք Իսահակյանը մեծ գրող է միջազգային առումով և գերազանցորեն մարդկային, իսկ իր գործը` «Աբու Լալա Մահարին» անժխտելիորեն անզուգական գլուխգործոց: Առաջին իսկ օրերից համակվեցի նրա զգացումների խորությամբ: Անվերապահորեն ու լիակատար հիացած եմ Ավ. Իսահակյանի գործով, իսկ նրա անձը ինձ համար շողշողուն մտքի, ոգու և պայծառ լույսի ու ջերմության փարոս է: Կյանքիս ամենաերջանիկ պահը պիտի համարեի, եթե հնարավորություն ընծայվեր ինձ այցելելու մեծ գրողին:
Վիթխարի է Իսահակյանը, դժվար է ընդգրկել նրա մեծությունը, նա պոեզիայի հսկաներից է, նորագույն հայ գրականության Արարատը:
© 2022 Հենք: Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: